1985

1985: Het gevecht om de kinderziel

Februari tot juni 1985: in Edegem wordt een strijd gevoerd voor het recht op het uitdelen van homo-pamfletten aan het Onze Lieve Vrouw van Lourdes-college. Politie, rijkswacht, de Liga voor Mensenrechten, locale politici en zelfs het Vlaams Blok mengen  zich in de zaak. Het RAF en HAGAR (een andere Antwerpse holebi-actiegroep) verdedigen zich hardnekkig en gaan verschillende keren terug naar de schoolpoort, ondanks het feit dat ze telkens opnieuw opgepakt worden door de politie en één keer aangevallen worden door het Blok, Xavier Buisseret op kop. Het Anti-fascistisch Front (AFF) springt hen bij. Een samenscholingsverbod aan de school zou op 31 mei 1985 doorbroken worden door een gezamenlijke actie van AFF, RAF en HAGAR. Xavier Buisseret zou later veroordeeld worden tot een morele frank schadevergoeding wegens het fysiek aanvallen van 3 homomilitanten. Wat het Blok er alvast niet van weerhield om hem bij de daaropvolgende parlementsverkiezingen op een verkiesbare plaats te zetten. Later zal Buisseret zijn parlementszetel opgeven toen bekend werd dat hij zich op het partijsecretariaat schuldig maakte aan ongewenste seksuele intimiteiten met enkele jonge meisjes. Slogan van Buisseret tijdens zijn actie in Edegem was “Handen af van onze kinderen!” Wij trokken daarna naar de schoolpoort met “Handen af van homo’s”.

Zondag 12 mei 1985: het RAF neemt deel aan een betoging in Brussel tegen het bezoek van Paus Johannes-Paulus II aan België. Opnieuw wordt geprotesteerd tegen het standpunt van de Katholieke Kerk inzake homoseksualiteit. Dit standpunt werd in een brief van de Congregatie voor de Geloofsleer nog maar eens bevestigd: “Wanneer een burgerlijke wetgeving wordt ingevoerd om een gedrag te beschermen, waarop niemand enig recht kan doen gelden, zal noch de Kerk noch de samenleving in haar geheel zich er nog over verbazen, wanneer ook andere verkeerde meningen en praktijken veld winnen en ongerijmde en gewelddadige gedragingen toenemen” Met “gedrag” wordt wel degelijk de homoseksuele levensstijl bedoeld. Het standpunt van de Kerk  geeft vrij spel aan herrieschoppers (en aan het Vlaams Blok, zoals we in Edegem hadden ondervonden) om holebi’s met geweld te bedreigen, en moedigt politici aan om wetten die holebi’s beschermen tegen discriminatie tegen te houden. Er wordt een homo-anti-paus-comité opgericht dat een sticker uitgeeft en in een persbericht beklemtoont dat “de pauselijke opvattingen niet van de hand kunnen gedaan worden als hersenspinsels van een excentriekeling. Door de invloed van de kerk en de christelijke leer is de pauselijke veroordeling van homoseksualiteit een tastbare werkelijkheid: ontslag van homoseksuele leerkrachten, anti-homocampagnes in de katholieke pers, de tegenwerking van de CVP tegen elke homovriendelijke wetgeving, het doodzwijgen en onderdrukken van homoseksualiteit in scholen, ziekenhuizen, opvoedingstehuizen…”

September 1985: de Holebibeweging kent de burgemeester van Edegem Van De Kerckhof de jaarlijkse homofobieprijs toe omwille van zijn starre houding in het conflict aan het college. Het toekennen van de prijs wordt een jaarlijkse weerkerende actie. Snel wordt daar ook een positieve prijs aan  toegevoegd, de Homofolieprijs. Deze werd ondermeer toegekend aan Mieke Vogels, Margriet Hermans en Kurt Van Eeghem voor hun inspanningen in de strijd voor holebi-emancipatie.

Naar 1986

Terug naar overzicht